आंधीचे (१९७५) लेखक होते कमलेश्वर. दिग्दर्शक आणि गीतकार होते गुलजार. सिनेमात संजीवकुमार आणि सुचित्रा सेनबरोबर ए.के. हंगल, ओम प्रकाश, ओम. शिवपुरी, रहमान, सी.एस.दुबे हे कलाकार होते. संगीत होते राहुलदेव...

बाक़ी कुछ बचा,तो महँगाई मार गई.. गीतकार वर्मा मलिक यांनी १९७४साली मनोजकुमारसाठी एक गाणे लिहिले होते. ते वाचून लतादीदीला हसू आवरेना. तीच गत झाली मुकेशची. याशिवाय नरेंद्र चंचल, जानी बाबू कव्वाल...

मुकेश आणि लतादीदीने एकेकदा गायलेले, ‘चंदनसा बदन चंचल चितवन’, मुकेशच्या नितळ आवाजाने अस्वस्थ करणारे ‘हमने अपना सबकुछ खोया प्यार तेरा पानेको’ लतादीदींच्या निरागस आवाजातले, “मैं तो भूल चली बाबुलका देस”...

साल १९८४. महिना ऑक्टोबर, तारीख ३१. मी त्या दिवशी पुणे विद्यापीठात होतो. सकाळी ९.३०ची वेळ असेल. तरीही इंग्रजी विभागाचे प्रमुख डॉ.पांडे आपल्या रूममध्ये आलेले होते आणि त्यांचे काम सुरु झालेले...