गडचिरोलीतही लोकसभा निवडणुकीच्या पहिल्या टप्प्यात आहे. एव्हाना सर्व बुथवर साहीत्य पोहोचलेलं असेल. मतदान यंत्रातुन येथील लोकं त्यांचा खासदार निवडतील. निवडणुकीनंतर या सर्व पेट्या मोठ्या सुरक्षेत नेल्या जातील. मतपेट्यांच्या सुरक्षेसाठी आकाशात हेलिकॉप्टर घिरट्या घालेल. या निवडणुकीच्याच पुर्वसंध्येला भामरागड पासुन 29 की.मी. असलेल्या दर्भा गावातील हे चित्र आहे.
शिक्षण
शिक्षणाच्या समस्या आहेत. आश्रमशाळा आहेत पण त्यात एक फेरफटका मारल्यास तुरूंगात असल्याचा भास होइल. यातील विद्यार्थी वाचन लेखन या गोष्टीत देखील मागे आहेत. शिक्षक सांगतात हे विद्यार्थी कच्चे आहेत. पण मुद्दा त्यांच्या माध्यमाचा आहे. घरात हिके वाय ( इकडे ये) ऊदाट (बस) घाटो तींदीना (जेवलात का ?) बोलणारी मुले शाळेत मराठीत इतिहास भुगोल शिकतात. गोंडी माध्यमाची शाळा नाही. येथे बंगाली माध्यमाची शाळा आहेत. पण गोंडी नाही. आदिवासींची गोंडीतुन शिक्षणाची मागणी जुनी आहे पण ती अंमलात येत नाही येवढेच नव्हे अजुन कुणाच्या जाहीरनाम्यात देखील येत नाही.
जल, जंगल, जमिनीसाठी लढणारा समाज भुगर्भातल्या पाण्यासाठी लढतोय पण ते पाणी जमिनीवर येऊन शेताशेतात खेळावं यासाठी सरकार प्रयत्न करत नाही. आजही सिंचनाच प्रमाण 25 %आहे. वनहक्काचे वीस हजारापेक्षा जास्त दावे सरकारने नाकारलेत. जंगलातील खनिज संपत्तीला ओरबाडलं जातंय. ग्रामसभांना विश्वासात घेतले जात नाही असा स्थानिकांचा आरोप आहे.
रोजगाराच्या संधी नाहीत. सरकार देत असलेले प्रशिक्षण शहरात स्थलांतर करणारे तुटपुंजे वेतनाचे आहे. जिल्हा समृद्ध असताना रोजगारासाठी तरूणांना बाहेर जावे लागत आहे.
मेंढा येथील जेष्ट समाजसेवक देवाजी तोफा म्हणाले, आमचा जिल्हा सोन्याच्या ढगावर बसलाय चोर चारही बाजुनी चोरी करायला टपुन बसलाय. त्याच्यापासुन आम्हाला गडचिरोलीला वाचवायचंय. आदिवासी चोरी करत नाही भीक मागत नाही पण भीक मागायला चोरी करायला लावायचा डाव सरकारे करत आहेत.