नो लेफ्ट, राइट, सेंटर...!

सैन्यदलात कॅप्टन असलेले तिचे वडील युद्धात मारले गेले, तेव्हा ती अवघी दोन वर्षांची होती. ते युद्ध होतं, 1999 सालचं, कारगिलचं. परिणामी, पाकिस्तानचा द्वेष करीतच ती लहानाची मोठी झाली. सहा वर्षांची असताना तिनं एका बुरखा घातलेल्या महिलेवर हल्ल्याचा प्रयत्न केला होता. शेजारच्या शत्रुराष्ट्राचा इतका द्वेष तिच्या नसानसांत भिनला होता. आईनं समजावलं, की तिच्या वडिलांचा मृत्यू अशा कोणी विशिष्ट धर्माच्या व्यक्‍तींनी केलेला नाही, तर ते युद्धात हुतात्मा झाले आहेत. आता ती वीस वर्षांची आहे. दिल्लीतल्या लेडी श्रीराम कॉलेजमध्ये शिकतेय. काल-परवा ती अचानक देशभर, जगभर चर्चेत आली. कारण, भारतीय जनता पक्षाची विद्यार्थी आघाडी अखिल भारतीय विद्यार्थी परिषद व डाव्या विचारांच्या विद्यार्थी संघटनांमधल्या संघर्षात कॉलेजेसमध्ये शिकणारी सामान्य मुलेमुली भरडली जाताहेत. विद्यापीठांचे परिसर अशांत टापू बनलेत. "स्टुडंटस्‌ अगेन्स्ट एबीव्हीपी' चळवळ त्यातून उभी राहिलीय अन्‌ गुरमेहर कौर ही आपण जिची चर्चा करतोय ती कॅप्टन मनदीपसिंग या शहिदांची कन्या त्या चळवळीत अग्रेसर आहे.

https://youtu.be/97yJsfddi4w